Endelig på nett igjen - eg og - og alle bildene!

Men det måtte ny PC til - den gode gamle kollapset fullstendig etter vel tre års trofast tjeneste. Uten fordeler er det likevel ikke - utviklinga går raskt i den elektroniske verden. Men mye arbeid, når alt på legges på plass på nytt - midt oppe i alt annet arbeid. For - om det har vært svært haltende pc-assistanse i nesten halvannen måned, har ikke livet stått stille. Det har faktisk levd i beste velgående, selv uten den livsnødvendige elektronikken! Vi har vært i to bryllup - både Ingrid og Håvard har giftet seg - med henholdsvis Eivind
og Anita. Vi har opplevd flotte fjellturer i hjemlig terreng - litt sammen, litt 'på egenhånd' - seinest nå i ettermiddag. På Brann stadion ble det ingen seier, men Kari fikk i hvert fall sin seier med den tiende fjelltrimposten i fascinerende kveldsstemning etter en regnfull dag. Flotteste opplevelsene ga faktisk den lille regnbyen som kom undervegs - som ga en fantastisk, til dels tredobbel regnbue - og flott kveldshimmel.
Ellers har - etter fire dager på konfirmantleir, med blant annet innlagt besøk på Haraldsplass sykehus (for omvisning og orientering om diakoni!), med yngstebror Roger som 'veiviser, forteller og visesanger! - den siste uken vært ferieuke og blitt fylt med fornyingsarbeid på pensjonisthuset vårt på Seim. Med god hjelp av Rune har vi fått skiftet vinduer på to av husets sider - tilsammen sju vinduer. Nå står bare sør-siden igjen - men der er det ikke bare vinduene som må fornyes, der må vi også ta kledning. Og da Rune begynte riving av den gamle, fikk vi svar på det store spørsmålet: Ble huset isolert da det i sin tid ble bygget? Og svaret er nei! Så det blir ikke bare kledning - er må det underlagsarbeid til også - så blir det i hvert fall isolert på den veggen!

Hei Kaja !

I dag må eg fortelja deg noko koseleg. Bestemor drøymde så kjekt i natt- drøymer du av og til? Det er litt rart å drøyma når vi sov- plutselig så er det noko koselig eller kanskje noko litt skummelt, inni hovudet vårt. Stundom blir vi litt redde, kanskje må du opp i senga til mamma og pappa då, og stundom er det berre koselig og då ønskjer vi at draumen skal vara lenge.. I natt hadde bestemor ein koselig draum og ho ønskte den skulle vara lenge. Veit du, bestemor drøymde at du kom inn på soveromet hennar og at du hadde på deg den kjolen som du har på dette bilde og som du fekk av oldemor på Seim. Du var så glad og du kom hoppande bort til senga og sa HEI bestemor .....og så var det ikkje meir..... Bestemor ønskte at ho skulle drøyma meir, men det var eigentleg nok til at ho vart glad og at ho er glad i dag! Det er godt å sova når vi er trøytte. Du vart trøytt når vi gjekk ein heil dag i Bangkok, men du er heldig som har ein sterk pappa som kan bera deg!Men så vart pappa også trøytt, her ligg han ute på trappa- lurar på om han drøymer eller? Det må du spørja han om. Og så til slutt bestefar! Han kan sova på mange måtar, han- berre ei bittelita stund, og så er han klar til å gjera noko meir. Bestemor har prøvd å læra dette ho og, og ho var litt kry då ho oppdaga at ho hadde sovna litt med hovudet på sekken sin, på Flesland ein dag då det vart så lenga å venta på flyet. Det er godt med ein liten lur...Kviler du med tutten din i barnehagen fortsatt?

Studietur

Det var ikkje ferietur vi reiste på då vi drog til Kenya, det var faktisk langt frå ferie sjølv om vi starta med safari. Førmålet med turen var å bli kjendt med folk og land, med politisk situasjon og med Norge sin rolle som medspelar i utviklingsarbeid og demokratiutvikling. KrF har i nokre år hatt kontakt med regjeringspartiet Ford Kenya, og besøket på deira hovedkvarter var difor eit av høgdepunkta. På biletet under ser vi internasjonal sekretær John Inge Løvdal og Bjarte Tørå(som hadde same stillinga tidlegare men som no arbeider med demokartiutvikling i Kenya) i samtale med ein av leiarane i Ford Kenya.Partileiaren i Ford Kenya, mr. Kombo, er regionalminister i regjeringa. Han tok i mot oss på sitt kontor i departementet. KrFU sin delegasjon var saman med oss på mange av besøka. Det var kjekt!Torsdag kveld vart vi invitert på mottaking hjå ambasadøren i Kenya. Det vart ein stemningsfull og spanande kveld saman med andre norske i Nairobi, og med foredrag om kvinner og politikk i Kenya. På biletet ser vi KrFU delegasjonen saman med ein representant frå ambasaden. Under desse stilige hyttetaka fekk vi servert herleg middag.
Besøket i FN kvarteret var også ei oppleving. Å vandra gjennom det flotte parkanlegget under alle flagga gav ei kjensle av fellesskap og ansvar. HIV/Aids problematikken var tema for forelesningen vi fekk her.I tillegg til dette besøkte vi Den norske skulen, Kirkens Nødhjelp og Norsk Folkehjelp. Fotoapperatet samarbeide dårleg under dei besøka.
Karen Blixenfarmen var det litt spesielt. Den orginale og dyktige danske kvinna har sett spor etter seg og det var ikkje få hus, gater og stader som bar hennar namn.

"Mitt Afrika!"

Heilt frå tidlege barneår har Afrika vore den store draumen! Menneska, naturen, dyra, bålet og alt som verka så veldig annleis hadde ein dragning i jentesinnet, og skapte mange dagdraumar og fantasiar om Afrika. No har eg hatt min andre tur, denne gongen til Kenya, og eg er full av inntrykk og opplevingar. Eg er kjempetakknemmlig til KrF som inviterte meg med, og John Inge fortener stor takk for eit flott opplegg. Menneska, og ikkje minst borna, engasjerer meg. Kvifor er verda så ulik for små gutar og jenter på denne planeten? Kvifor må nokon bu i slummen, leika på søppelplassen og berre få eit måltid for dagen medan andre kan "vassa" i goder og luksus? Bøker opnar verda for veslekaren i slummen i Nairobi, vi fann tonen. Heimen hans var på biletet under ein stad. Eg tilstår at turen i slummen vart gjennomført med klump i halsen og ei hjelpelaus kjensle i bringa. Menneska og naturen fasinerar mest, men storbyen Nairobi hadde så absolutt sitt å by på. Å stå på toppen av Kenjattatårnet, ca 400 m over bakken var absolutt imponerande.Turen til Nakuru nasjonalpark var eit av høgdepunkta. Landskapet, dyra, trea og ikkje minst morgonlyset var fantastisk. Det kjentes som ein draum å vera på safari. Eg sto i den opne bilen og saug inn luft, lukt og lydar- eit verkeleg eventyr!Å oppdaga den mektige løva i vegkanten berre få meter frå bilen var sjølvsagt ei oppleving av dei skjeldne. Løva låg og sov, reiste seg opp og tusla nokre meter lenger inn i skogen for å finna ein fredelegare sengeplass. Stilig!Giraffen er eit elegant dyr og eg undrar meg over den skapnaden den har fått. Upraktisk, men vakker og overlegen dukka han opp bak ein ås og gav oss ei flott oppleving i morgonlyset.Folk og dyr, og arbeid for demokrati og utvikling, alt dette fekk vi med oss. Besøk på ambasade, Kirkens Nødhjelp, Norsk Folkehjelp, regjeringspartiet Ford Kenya, den norske skulen, Karen Blixenfarmen og FN kvarteret, var med å gje innsikt og kunnskap om muligheter og store utfordringane Kenya og andre naboland står ovanfor.
Eg undra meg over det eg har fått vera med på- kvifor og korleis - vert dei store spørsmåla. Mange gjer ein fantastisk jobb, og dei vi møtte var så engasjerte. Vi må tru på at det er eit håp også for dei fattigaste, borna i slummen song om det....

(Det kjem nok meir frå turen etter kvart vil eg tru, men i kveld vil ikkje fleire bilete vera med meg inn på bloggen..)